مسلم است که اکثریت مطلق مشتریان چنین قصدی ندارند، و او در واقع، حرص و دغل کاری خود را به آنان فرافکنی می‌کند. دانشجویی که در امتحان شفاهی رد می‌شود می‌گوید که استاد امتحان گیرنده ضعیف بوده است. پرستاری که در انجام وظایف خود خوب عمل نمی‌کند می‌گوید که سایر پرستاران به بیماران خوب رسیدگی نمی‌کنند. جراحی که عملش موفقیت آمیز نیست با اصرار می‌گوید که کمک جراح و سرپرستار به وظایفشان خوب عمل نکرده‌اند. کسی که کمبود جنسی دارد، رفتار دوستانه و عادی دیگران را نوعی "دعوت" محسوب می‌کند. این نوع افراد وقتی به فروشگاهی می‌روند و فروشنده به آنها لبخند می‌زند، فکر می‌کنند که وی از آنها "خوشش آمده است". مردی که به همسرش خیانت می‌کند ممکن است دائم به او تهمت خیانتکاری بزند. زنی که از دست شوهر خود عصبانی است ممکن است با گفتن " چرا از دست من این همه عصبانی هستی؟" در واقع عصبانیت خودش را توجیه کند. نوعی شدید از فرافکنی ممکن است به رفتار خصمانه یا حتی  پرخاشگری منجر شود مخصوصاً هنگامی که فرد احساس می‌کند یک نفر دیگر باعث و بانی احساسات منفی اوست. برای مثال، بیمار بسیار چاقی که چند کیلو چاق تر شده است ممکن است پرستار خود را مقصر بداند و بگوید که او ترازو را دستکاری کرده است تا او را چاق تر نشان دهد. آزمونهای فرافکنی با ارائهٔ محرکها یا سوالات خنثی یا مبهم و دریافت پاسخ از مراجع، آن پاسخ‌ها را به عنوان فرافکنی تحلیل می‌کنند

سوگیری فرافکنی زمانی رخ می دهد که افراد به گونه ای رفتار کنند که گویی ترجیحات آینده شان بسیار به ترجیحات کنونی شان شبیه است. جابجا شدن بین یک وضعیت احساسی به وضعیت احساسی دیگر دشوار است. ما معمولا در حال گرفتار می شویم و به گونه ای رفتار می کنیم که ترجیحات آینده مان بیشتر از آن چه در واقعیت است به ترجیحات کنونی مان شبیه خواهد بود. سوگیری فرافکنی به عنوان شکاف همدلی نیز شناخته شده است. شکاف همدلی عبارت است از ناتوانی در کنار آمدن با یک وسوسه (یا اوج یک لحظه) در یک لحظه ی آرام، مطمئن و منطقی.

خطای فرافکنی در تصمیم گیری و راه اجتناب از آن ها

در این جا 8 نمونه از موقعیت هایی آمده است که سوگیری فرافکنی بر تصمیمات ما اثر می گذارد.

1. گرسنگی پیش بینی شده:

وضعیت اشتهای فعلی ما تأثیر قابل توجهی بر انتخاب های غذایی آینده مان خواهند داشت (مثلا، سفارش غذا در رستوران). به عنوان مثال، افراد وقتی احساس گرسنگی نمی کنند مصرف هرگونه هله هوله را تقبیح می کنند، آن ها وقتی احساس گرسنگی می کنند یا خسته و بی حوصله هستند متوجه می شوند یک کلوچه ی خوشمزه تا چه اندازه خوب است. این ایده از این گفته ی قدیمی حمایت می کند که خرید با شکم خالی باعث می شود افراد بیش از اندازه خرید کنند. فرد وقتی گرسنه است به گونه ای رفتار می کند گویی در آینده نیز به خاطر گرسنگی به تمام این خوراکی ها تمایل خواهد داشت.

2. ولع شدید

آلن مارلت روانشناس، ولع را به صورت امواج اقیانوس توصیف می کند که به بالاترین حد خود می رسند و سپس فروکش می کنند. بااین حال، معتادان درک نمی کنند که ولع شان عمر کوتاهی دارد. یعنی، معتادان، وقتی ولع دارند، ممکن است در مورد مدت و شدت ولع شان اغراق و بزرگ نمایی کنند. بنابراین، اگر فکر کنند این احساس ناخوشایند به سرعت می گذرد و از بین می رود، ممکن است با آمادگی بیشتری در برابر آن مقاومت کنند. معتادان آموخته اند برای موقعیت های پرخطری آماده باشند که با خود زوال به همراه دارد، مانند احساسات منفی، مشاجرات بین فردی، و افکار تکرارشونده، که مصرف  مواد مخدر حال شان را بهتر می کند.

3. اعتماد به نفس بیش از حد باعث می شود احتیاط کردن را فراموش کنید.

سوگیری فرافکنی باعث می شود افراد نسبت به توانایی های شان درباره ی مقاومت در برابر وسوسه های اطراف اغراق کنند، درنتیجه تلاش برای خودکنترلی را دست کم بگیرند. در نتیجه، آن ها اعتماد به نفس بالاتری پیدا می کنند و گمان می کنند می توانند با خونسردی با وسوسه ها مقابله کنند. در نتیجه ی اعتماد به نفس بیش از حد به توانایی های واقعی شان در مقاومت در برابر وسوسه ها، خودشان را در موقعیت های وسوسه برانگیز قرار می دهند. به عنوان مثال، سیگاری هایی که تلاش دارند سیگار را ترک کنند و احساس می کنند کنترل زیادی روی خودشان دارند، اگر تلاش کافی در برابر این وسوسه ها نداشته باشند در کمتر از 4 ماه دوباره به لغزش می افتند.

4. خرید غیرمنطقی

سوگیری فرافکنی می تواند به خریدهای غیرخردمندانه ی کالاهای بادوام منجر شود، مانند تردمیل خانگی، دوچرخه ی ثابت، و دیگر تجهیزاتی که در خانه خاک خواهند خورد. دوره ی حق لغو (انصراف از خرید) که مشتریان (خریداران) را مجبور می کند تصمیمات شان را پس از چند روز بازنگری کنند می تواند احتمال در اختیار داشتن کالاهای غیرضروری را کاهش دهد. “اندکی صبر کنید، اگر باز هم چیزی را خواستید، ممکن است آن کالا مهم باشد”. اگر این تمایل به خرید از بین رفت، احتمالا مهم نبوده است.

اجتناب ازسوگیری فرافکنی

5. نگاه ناامیدانه نسبت به آینده

نگاه افراد افسرده به آینده به گونه ای است که گویی احساسات منفی کنونی شان در آینده نیز ادامه خواهند داشت یا حتی بدتر و شدیدتر خواهند شد. این گونه به نظر می رسد که نمی توانند شرایط فعلی شان را به صورت مقطعی ببینند و هیچ گونه احتمالی نمی دهند شرایط شان بهتر شود. علاوه براین، خطای فرافکنی می تواند خطرناک باشد زیرا به تشدید علائم افسردگی کمک می کند.

6. تعمیم نادرست احساسات خود به دیگران

سوگیری فرافکنی ممکن است بین افراد نیز رخ دهد. وقتی یک فرد احساساتش را به فرد دیگری نسبت می دهد، ممکن است آن فرد را شبیه به خود ببیند و برای آن فرد تعیین تکلیف (فکری) کند. همیشه افکار مزاحمی در ارتباط با آن فرد وجود دارد. فرافکنی یک رفتار تدافعی است که با یادآوری احساسات غیرقابل قبول، آرزوها، و هیجان ها در مورد فردی دیگر، از ما حمایت می کند. این عمل باعث می شود حواس مان پرت شود و مجرم واقعی و آن مشکل را نادیده بگیریم.

7. باید همه چیز را قبلا می دانستم

سوگیری فرافکنی به سوگیری پس نگر شبیه است. آدم ها دانش کنونی شان را در گذشته بر خودشان نسبت می دهند. دانش کنونی شان باعث می شود قضاوت های نادرستی نسبت به گذشته شان داشته باشند. آن ها به اشتباه بر این باور هستند که باید آن چه اکنون می دانند را در گذشته نیز می دانستند. آن ها از خودشان می پرسند:چطور من این موضوع را متوجه نشدم؟ چالش اصلی این است که حال را با دقت و آگاهانه زندگی کنیم و از محدودیت های دیدگاه مان آگاه باشیم.

8. فکر نکنید هر آن چه را شما می دانید دیگران نیز می دانند

سوگیری فرافکنی نیز به نفرین دانش شبیه است. وقتی فردی چیزی را بداند، در مورد این احتمال اغراق می کند که دیگران نیز ممکن است آن را بدانند. وقتی چیزی را می دانیم، بسیار دشوار است که فرض کنیم دیگران آن را نمی دانند. وقتی نسبت به چیزی کاملا اطلاعات داشته باشیم، متوجه نمی شویم تا چه اندازه درباره ی آن عمیق فکر می کنیم. درنتیجه، در صحبت ها دچار دست پاچگی می شویم و مطمئنا مسائل را اشتباه می کنیم و در هم می پیچیم. چگونه می توانیم نفرین دانش را از بین ببریم؟ گام اول آگاهی است. دوم این که، از استفاده از اصطلاحات تخصصی، اختصارات، و واژگان فنی اجتناب کنید.

درمجموع، آگاهی نسبت به این سوگیری می بایست به ما کمک کند به اشتباه قربانی پیش بینی های اشتباه مان در مورد احساسات مان نشویم و خطاهای فکری مان را تصحیح کنیم. برای بهبود تصمیم گیری ها لازم است شرایط احساسی کنونی مان را درنظر بگیریم – حتی وقتی در حالت خنثی یا دچار وسوسه ی شدید هستیم. گسترده تر کردن دیدگاه مان به فراتر از دوره ی گذار، به ما کمک می کند تصمیمات بهتری بگیریم.